به شماره افتادن نفس های فولادسازان القایی

توسط سید احمد شفاپور

10 آذر 1397

2 دقیقه

به شماره افتادن نفس های فولادسازان القایی

اقبال از تولید محصولات سبک وزن و زوال تدریجی محصولات استاندارد در بازار داخلی

با توجه به افول مارجین ناخالص حوزه شمش القایی به مرز کم سابقه ۴۰۰ تومان به ازای هر کیلو طی چند روز اخیر؛ و از طرفی عدم همخوانی و همراهی شاخص مواد اولیه قراضه آهن در این عقب ‌نشینی قیمت ها؛ به نظر می رسد که ماحصل رکود؛ فقدان تقاضای موثر در بازار محصولات نهایی مقاطع طویل فولادی اعم از میلگرد و تیرآهن و همچنین تنگ تر شدن عرصه رقابت خصوصی ها با خصولتی ها در شرایط فعلی و عدم توانایی رقابت حوزه القایی با فولادسازان بزرگ حوزه دولتی به واسطه موانع بزرگی همچون شاخص نرخ قراضه آهن؛ هزینه ها و سرباره های مضاعف تولید در حوزه القایی به واسطه بکارگیری تجهیزات مستهلک و غالبا از رده خارج؛ زمینه ‌ساز در تنگا قرار گرفتن بیش از پیش القایی ها و نهایتا فرش قرمز روزهای سخت پیش روی این حوزه باشد.

به گفته گزارشگر فولاد اکنون این سوال مطرح است که آیا زمان بهینه سازی تولید و کاهش هزینه ها و تعطیلی تدریجی واحدهای مستهلک به واسطه عدم توانایی رقابت آن ها با کارخانجات پیشرفته seamless (یکپارچه از صفر تا صد) مثل ظهور و پیاده سازی تکنولوژی هایی مثل هات شارژینگ در کشور فرا رسیده است !

تجربه نشان داده در اکثر جوامع صنعتی در حال توسعه در برهه ای از زمان؛ حوزه صنعت این کشورها در مقطعی از زمان به منظور ارتقاء و بهینه سازی صنایع پیر و مستهلک خود و برای بقاء و حرکت رو به جلوی صنعت؛ مجبور به پذیرش تلویحی ورشکستگی برخی از صنایع سنتی خود و در گام بعدی کمک به تاسیس واحدهای پیشرفته با تجهیزات مدرن شده ‌اند.

عقب ماندگی صنعت خودروسازی آمریکا از کشورهایی مثل ژاپن و مواجه با بحران برای صنایع خودروسازی این کشور به واسطه چارچوب سنتی و مستهلک آن و پذیرش شکست برخی کارخانجات بزرگی مثل جنرال موتور و سپس احیا و تولد دوباره آن با متدولوژی جدید و بهینه سازی شده پایه ‌ای در مقطعی از زمان و یا تصمیم به تعطیلی گستره وسیعی از کارخانجات فرسوده فولادسازی بر پایه تکنولوژی القایی در چین طی یکی دو سال گذشته به دلایل متعددی از جمله آلودگی هوا و هزینه گزاف تولید؛ از جمله بارزترین مثال هایی هستند که می توان برای مواجه با بحران فرسودگی صنعت در برهه ای از زمان و تصمیم به بهبود و نجات از تلف شدن انرژی و کاهش هزینه های سرباره برای حفظ توان رقابتی در بازارها به خصوص بازارهای جهانی عنوان نمود.

متاسفانه کشور ما در شرایطی قرار دارد که علاوه بر مواجه با صنایع فرسوده ‌ای مثل تکنولوژی به کار گرفته شده در حوزه القایی؛ با مشکل جدی تحریم و محرومیت از برخورداری از ادوات و ابزار پیشرفته در حوزه تولید هم مواجه است؛ و همین موضوع باعث شده که قامت خموده صنعت کشور نتواند در میان چالش ها و مشکلات موجود قد علم کند.

در حال حاضر علاوه بر ظهور فرسودگی در برخی صنایع مادر مثل بخش هایی از صنایع فولادی و یا به طور مشخص حوزه خودروسازی و قطعه سازی؛ با مسائلی مثل مازاد نیروی کار و همچنین فاصله گرفتن از استاندارد سازی یا ارجحیت پیدا کردن تدریجی کمیت نسبت به کیفیت هم مواجه هستیم.

افزایش عرضه محصولات سبک وزن

جای تاسف دارد که در میلگرد و سایر مقاطع فولادی ؛ روز به روز شاهد اقبال و پذیرش کالای سبک وزن و غالبا غیر استاندارد به جای مورد استقبال واقع شدن محصولات با وزن استاندارد و نهادینه نمودن مصرف کالای استاندارد؛ و جدی تر شدن معضل شاخه فروشی و سبک فروشی در بازار داخلی میلگرد و تیرآهن در کشور هستیم.

در برهه ای از زمان و همزمان با کلید خوردن احداث مسکن های مهر و افزایش تقاضای فزاینده یا انفجاری به مصالح ساختمانی به خصوص محصولات فولادی و به تبع آن واردات فزاینده محصولات بی کیفیت چینی البته بی کیفیت به سفارش تجار ایرانی؛ شعار روز تنها افزایش تولید فولاد داخلی به هر  بهای ممکن، حتی به قیمت مذموم واقع شدن یا نادیده گرفتن مباحث استاندارد سازی بود؛ حجم تولید داخلی افزایش پیدا کرد اما موضوع استاندارد سازی در مقطعی از زمان به فراموشی سپرده شد؛ نتیجه آن ظهور ده ها کارخانه تولیدی با محصولات بی کیفیت داخلی گردید که اکنون روی دست دولت مانده است.

به طوری که نه راه پس دارد و نه راه پیش؛ از همین رو در مواجه با تولید محصول غیر استاندارد در بازار داخلی؛ فعلا سکوت را پیشه کرده و به نظر می رسد که استقبال از محصول سبک وزن غیر استاندارد در سازه های داخلی در حال نهادینه شدن باشد؛ که به نوعی فاجعه ای بزرگ برای حوزه ساختمان محسوب می ‌گردد. در حوزه تیرآهن و ناودانی و نبشی به وضوح شاهد زوال تدریجی محصولات استاندارد و فروغ محصولات سبک وزن در بازار داخلی هستیم؛ موضوع برخورد با محصولات غیر استاندارد داخلی در حال حاضر برای دولت هزینه گزافی را در بر خواهد داشت چرا که به موج جدیدی از بیکاری دامن خواهد زد و این گونه است که این معادله چند مجهولی همچنان لاینحل باقی مانده است.

اشتراک گذاری:

دیدگاه ها

در پاسخ به دیدگاه کاربر